Daldan dala atladığımın farkındayım. bir klasik müzik dehası 2 Cellos'tan bahsediyorum size, birden bir bakıyorsunuz Tom Odell; olmadı Michael Jackson..
Aradaki karikatür furyasını falan atlarsak kafanızı biraz daha karıştırıp sıradaki durağımıza geçiyorum.. TEOMAN!
Teoman'ı ne kadar dinlersiniz bilmiyorum. Sever misiniz? O konuda ise hiçbir fikrim yok. benim kadar işleri karıştırıp oradan oraya her telden çalanı diner misiniz onu ise asla tahmin edemem. Sizi tanımıyorum; sizinse beni tanımanızı beğenilerimden bahsettikçe zorlaştırıyormuşum gibi geliyor.. Ama kafanızı karıştırmaya devam ediyorum.. Sanırım buna devam etmeyi de sürdüreceğim..
Velhasılı Kelam asıl onumuza dönecek olursak; Teoman, illa ki herkesin duyduğu bir iki şarkısına TESADÜFEN de olsa denk geldiği biri olacak ki Müslüm Baba bile şarkılarını yorumlamaya mashar olmuş!
Ancak bugün bilinenlerden değil daha az "tık" alanlardan veya "unutulanlardan" bahsedeceğim biraz.. Çünkü o kadar anlamlı şarkılar kalmış ki tozlu raflarda..
Meselaa.. Fahişe...
Adı sakın sizi korkutmasın şarkı müstehcenliğin dışında.. Yüreği burkulmuş ruhu BİN yaşında bir kadının hikayesi..
O adını küfür olarak kullandığımız insanlara hakaret ettiğimiz "fahişe"lerin de insan olduğunu hatırlatıyor bu şarkı. Sadece bir beden olmadıklarını..
Ve en can alıcı noktası ise şurda başlıyor:
"Niye sattın vücudunu?
Daha mı kötü, dedi, satmaktan ruhumu?"
Ruhunuzun sadece kendinize ait olması dileğiyle..
Önyargısız bir dinleyici olmanız ümidiyle..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder